Send me a message!

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Κυριακή 4 Μαΐου 2014

Πήγα σε έναν γάμο...

Έχετε νιώσει ποτέ ασχημα για την ευτυχία κάποιου άλλου; Πήγα σε έναν γάμο και κατάλαβα ποσο απαίσιο ειναι αυτο το συναίσθημα. Οταν έφτασε το ζευγάρι στο μαγαζί που πήγαμε  μετα τον γάμο παρατήρησα τα πρόσωπα τους και ξέρετε τι είδα; Ευτυχία, ήταν πολύ ευτυχισμένοι εκείνη την στιγμη. Τότε όμως συνειδητοποίησα ότι εγώ ένιωθα μια σουβλια στην καρδιά και ενα σφίξιμο στο στομάχι. Ναι, ήμουν στεναχωρημένη και δυστυχισμένη επειδή ηταν ευτυχισμένοι. Όχι επειδή δεν τους συμπαθούσα ή κάτι τέτοιο, δεν μου έχουν κάνει κάτι οι ανθρωποι και εύχομαι να ειναι πάντα ευτυχισμένοι, απλά εκείνη την στιγμη σκέφτηκα 'Εγω τι θα απογίνω;' Γιατί μπορεί να ειμαι κατά του γάμου και όλων αυτών και να θέλω να ειμαι ανεξάρτητη, αλλα γαμωτο ήταν τοσο ευτυζισμενοι! Θέλω να και εγώ να νιώσω αυτήν την ευτυχία όσο και αν σιχαίνομαι τον γάμο.... Δεν άντεχα να τους βλέπω να χορεύουν αυτά τα τραγούδια αγάπης, εγώ η αγιατρευτα ρομαντική! Δεν αναγνώρισα τον εαυτό μου, εγώ που λατρεύω τις ιστορίες αγάπης και όλα τα ροναντικα, να μην αντεχω την ιστορία αγάπης δυο ανθρώπων; Απίστευτο! Ενιωσα οτι δεν θελω να ξαναπατησω το ποδι μου σε γαμο. Γιατι ποναει να βλεπεις αγαπημενους ανθρωπους οταν εσυ δεν εχεις βρει το ''αλλο σου μισο'' και αυτο ειναι κατι που συνειδητοποιησα σημερα και πραγματικα με συγκλόνισε..
Peace and Love,
yo.I'm El

Στιγμές θλίψης.

Υπάρχουν στιγμές που ακομα και οι πιο θετικοί και χαρούμενοι ανθρωποι χάνουν την εύθυμη διάθεση που τους χαρακτηρίζει. Χάνουν κάθε ενέργεια και κίνητρο... Δεν έχουν την ψυχική διάθεση να κάνουν ότι κάνουν συνήθως όπως για παράδειγμα να γράψουν στο blog  τους ,στο οποίο έχουν υποσχεθεί στον εαυτό τους να γράφουν κάθε μέρα. Γιατί ένα περιστατικό, κάτι που συνέβη σε κάποιον, μπορεί να καταστρέψει ψυχολογικά και τον πιο χαρούμενο άνθρωπο. Αυτος ο πονος ειναι απερίγραπτα σκληρός. Δεν ειναι μόνο το ότι στεναχωριέσαι για κάτι, αλλα επίσης χάνεις κάθε ενδιαφέρον και ο πονος αυτος μετατρέπεται σιγά-σιγά και σε σωματικό.... Ξαφνικά δεν ξέρεις ποιος είσαι, δεν αναγνωρίζεις τον εαυτό σου. Μια και μόνη σκέψη τριγυρίζει στο μυαλό σου και σου προκαλεί πόνο. Το χειρότερο σημείο όμως, ειναι οταν συνηθίζεις αυτόν τον πόνο. Οταν εχεις μαθει να ζεις με αυτόν και νιώθεις τον εαυτό σου να βουλιάζει αργά και βασανιστικά στην κατάθλιψη μερα με την μερα, ώρα με την ώρα, κάθε δευτερόλεπτο χάνεις όλο και πιο πολύ την ζωντάνια και την χαρά που κάποτε σε χαρακτήριζαν. Όμως, δεν μπορείς να κανείς τίποτα για να το αλλάξεις.
Peace and Love,
yo.I'm El